آنژین قلبی چیست؟ راه های درمان!

آنژین قلبی یا درد قفسه سینه صدری، یک نوع درد قفسه سینه است که ممکن است به دلیل مشکلاتی در شریان های کرونر (عروقی که خون را به قلب تامین می کنند) ایجاد شود. در بسیاری از موارد، درد قفسه سینه صدری به دلیل کمبود خون و اکسیژن به قلب ایجاد می شود. این درد معمولاً به صورت یک فشار یا سوزش در قفسه سینه احساس می‌شود و ممکن است به دست و بازو، شانه، گردن و فک منتقل شود.

انواع آنژین

1. آنژین پایدار:

در این نوع آنژین، درد قفسه سینه معمولاً به هنگام فعالیت بدنی یا استرس ایجاد می‌شود و با استراحت بهبود می‌یابد. این نوع آنژین معمولاً نشانگر مشکلاتی در شریان های کرونر است.

2. آنژین ناپایدار:

در این نوع آنژین، درد قفسه سینه به طور ناگهانی و در شرایط استرسی یا در حالت استراحت نیز ایجاد می‌شود و معمولاً به سرعت تشدید می‌شود. این نوع آنژین ممکن است نشان دهنده ایجاد خطر برای حمله قلبی باشد.

3. آنژین واریانت یا پرینزمتال:

در این نوع آنژین، درد قفسه سینه معمولاً در حالت استراحت و به طور ناگهانی ایجاد می‌شود و ممکن است با علائمی مانند تعریق شدید همراه باشد. این نوع آنژین ممکن است نشانگر ایجاد مشکلات در عروق کرونر باشد.

4. آنژین شبانه:

در این نوع آنژین، درد قفسه سینه در طول شب و در حالت خواب ایجاد می‌شود و ممکن است با بیشتر شدن فشار خون و تعریق شدید همراه باشد.

5. آنژین دکوبیتوس:

در این نوع آنژین، درد قفسه سینه به دلیل اختلال در عروق قلبی که فعالیت دکوبیتوس را انجام می‌دهند، ایجاد می‌شود. این نوع آنژین معمولاً در بیمارانی که دچار دیابت هستند، رخ می‌دهد.

علائم آنژین قلبی

در هر دو نوع آنژین (پایدار و ناپایدار)، بیمار ممکن است قبل از احساس درد، علائمی مانند ناراحتی، هراس، سوزش، فشار و سنگینی بر روی قفسه سینه تجربه کند. این علائم ممکن است به صورت موقت و در بازه‌های کوتاهی به وجود آیند و با استراحت بهبود پیدا کنند. در آنژین ناپایدار، این علائم ممکن است به صورت ناگهانی و به شدت تشدید شوند و به همراه درد قفسه سینه همراه باشند.

علاوه بر این، در برخی موارد، بیمار ممکن است علائمی مانند تعریق شدید، سرگیجه، تنگی نفس، تهوع و استفراغ نیز تجربه کند. در صورت بروز هر یک از این علائم، باید به سرعت به پزشک مراجعه کرده و بررسی های لازم را انجام داده تا در صورت لزوم درمان مناسب را دریافت کنید.

علل ایجاد آنژین قلبی

آنژین قلبی ناشی از کمبود خون و اکسیژن در عضلات قلبی است که ممکن است به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از علل ایجاد آنژین قلبی عبارتند از:

1. بیماری‌ سرخرگ‌های‌ قلبی‌:

این بیماری ناشی از انسداد یا انقباض‌ سرخرگ‌هایی‌ است که‌ به‌ قلب‌ خونرسانی‌ می‌کنند. این انسداد یا انقباض می‌تواند باعث کمبود خون و اکسیژن در عضلات قلبی شود و باعث بروز آنژین قلبی شود.

2. کم‌خونی‌:

کمبود خون در بدن می‌تواند باعث کمبود خون و اکسیژن در عضلات قلبی شود و باعث بروز آنژین قلبی شود.

3. پرکاری تیرویید:

پرکاری تیروئید می‌تواند باعث تندشدن ضربان قلب شود و باعث بروز آنژین قلبی شود.

4. تندشدن‌ ضربان‌ قلب‌:

تندشدن‌ ضربان‌ قلب‌ می‌تواند باعث کمبود خون و اکسیژن در عضلات قلبی شود و باعث بروز آنژین قلبی شود.

5. بیماری دریچه قلب:

برخی از بیماری‌های دریچه قلب می‌توانند باعث ایجاد کمبود خون و اکسیژن در عضلات قلبی شود و باعث بروز آنژین قلبی شوند.

به علاوه، عواملی مانند سن، جنسیت، سابقه خانوادگی، دیابت، فشار خون بالا، چربی بالا در خون و سابقه سیگار کشیدن نیز می‌توانند خطر بروز آنژین قلبی را افزایش دهند.

آنژین چه زمانی رخ میدهد

بیشتر موارد آنژین قلبی در زمان‌هایی رخ می‌دهد که قلب بیشتر نیاز به خون و اکسیژن دارد، مانند فعالیت بدنی یا در شرایط استرسی. برخی از زمان‌هایی که بیشترین احتمال بروز آنژین قلبی وجود دارد، عبارتند از:

1. بالا رفتن از پله‌ها و فعالیت بدنی شدید:

هنگام بالا رفتن از پله‌ها، تمرینات ورزشی شدید یا کارکردن در هوای سرد یا گرم، قلب بیشتر نیاز به خون و اکسیژن دارد و بنابراین احتمال بروز آنژین قلبی بیشتر است.

2. استرس عاطفی و عصبانیت:

استرس عاطفی و عصبانیت باعث افزایش ضربان قلب و افزایش نیاز به خون و اکسیژن در قلب می‌شود و می‌تواند علائم آنژین قلبی را تشدید کند.

3. غذا خوردن بیش از حد در یک وعده غذایی:

غذا خوردن بیش از حد در یک وعده غذایی باعث افزایش نیاز به خون و اکسیژن در دستگاه گوارش و در نتیجه کاهش تهویه دریچه‌های قلبی می‌شود که می‌تواند علائم آنژین قلبی را تشدید کند.

4. رابطه جنسی:

هنگامی که قلب بیشتر نیاز به خون و اکسیژن دارد، مانند هنگام رابطه جنسی، احتمال بروز آنژین قلبی افزایش می‌یابد.

5. ورزش:

هر چند ورزش می‌تواند برای سلامتی قلبی و عروقی مفید باشد، اما ورزش شدید باعث افزایش نیاز به خون و اکسیژن در قلب می‌شود و می‌تواند علائم آنژین قلبی را تشدید کند.

راه های درمان آنژین

درمان دارویی

درمان دارویی آنژین می‌تواند با استفاده از داروهای مختلفی صورت گیرد که بسته به شدت علائم و وضعیت بیمار، پزشک معالج ممکن است یک یا چند دارو را به بیمار تجویز کند. برخی از داروهایی که معمولاً برای درمان آنژین استفاده می‌شوند عبارتند از:

1. داروهای نیترات دار:

این داروها، مانند نیتروگلیسیرین، باعث گشادی عروق قلبی و بهبود رساندن جریان خون به قلب می‌شوند. این داروها به‌طور معمول به‌صورت خوراکی یا به‌صورت اسپری زیر زبانی تجویز می‌شوند.

2. داروهای بلوک کننده بتا:

این داروها با کاهش ضربان قلب و کاهش فشار خون، باعث کاهش نیاز قلب به اکسیژن و بهبود علائم آنژین می‌شوند.

3. داروهای بلوک کننده کانال کلسیم:

این داروها با کاهش تنش عضلات صاف عروق قلبی و توسعه آن‌ها، باعث گشادی عروق و بهبود جریان خون به قلب می‌شوند.

4. داروهای آسپیرین:

این دارو به عنوان یک ضد التهاب و رقیق کننده خون، با کاهش خطر تشکیل لخته خونی و جلوگیری از بروز حملات قلبی و سکته مغزی مرتبط با پلاکت‌های خونی، بهبود علائم آنژین را فراهم می‌کند.

5. داروهای ضد-پلاکت:

این داروها همچون کلوپیدوگرل (Clopidogrel)، تیکاگرلور (Ticagrelor) و پراسوگرل (Prasugrel)، با کاهش خطر تشکیل لخته خونی و جلوگیری از بروز حملات قلبی و سکته مغزی مرتبط با پلاکت‌های خونی، بهبود علائم آنژین را فراهم می‌کنند.

6. داروهای رقیق کننده خون:

این داروها، مانند وارفارین (Warfarin) و دابیگاتران (Dabigatran)، با کاهش خطر تشکیل لخته خونی و جلوگیری از بروز حملات قلبی و سکته مغزی مرتبط با لخته خونی، بهبود علائم آنژین را فراهم می‌کنند.

جراحی

در مواردی که درمان دارویی برای آنژین کافی نباشد و علائم بیمار به طور جدی تر شده باشد، پزشک ممکن است عمل جراحی را به بیمار توصیه کند. دو نوع از جراحی‌هایی که برای درمان آنژین مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:

1. آنژیوپلاستی:

این عمل جراحی در صورتی انجام می‌شود که شرایط بیمار اجازه دهند و با استفاده از تجهیزاتی مانند بالن آنژیوپلاستی، گذرگاه شریان کرونری تنگ شده باز شود. این روش باعث بهبود جریان خون و کاهش علائم آنژین می‌شود.

2. بای‌پس یا عمل جراحی گذرگاه شریان کرنری:

در این عمل جراحی، پزشک با هدف ایجاد گذرگاه جدید برای جریان خون به قلب، پس از برش کردن یک قسمت از شریان کرونری، آن را به بخشی از رگ یا یک شریان دیگر متصل می‌کند. این روش به‌طور معمول برای درمان شدیدترین ویژگی‌های آنژین و درمان بیمارانی که به‌دلیل شرایط دیگر نمی‌توانند از تجهیزات آنژیوپلاستی استفاده کنند، استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است که هر یک از این روش‌های جراحی ممکن است عوارضی نظیر خونریزی، عفونت و نارسایی قلبی داشته باشند. بنابراین، در انتخاب روش درمانی باید با توجه به عوارض محتمل و وضعیت بیمار، تصمیم‌گیری شود. همچنین، برای مدیریت درمان پس از جراحی، باید به دستورات پزشک معالج پیروی شود و از داروهای مورد نیاز استفاده شود.

تغذیه بیماران دارای آنژین

آنژین یک بیماری قلبی است که نیازمند تغذیه مناسب و سالم هست. در ادامه، به برخی از توصیه‌های تغذیه‌ای برای بیماران آنژین پرداخته می‌شود:

1. پرهیز از چربی‌های اشباع شده:

بیماران آنژین باید از مصرف چربی‌های اشباع شده مانند گوشت قرمز و لبنیات پرچربی پرهیز کنند و به جای آن‌ها، از منابع سالم تر چربی مانند ماهی، آجیل، روغن زیتون و آووکادو استفاده کنند.

2. پرهیز از کافئین و الکل:

بیماران آنژین باید از مصرف کافئین و الکل پرهیز کنند، زیرا این مواد می‌توانند باعث افزایش ضربان قلب و افزایش علائم آنژین شوند.

3. استفاده از سبزی‌های تازه و غلات کامل:

بیماران آنژین باید سبزی‌های تازه و میوه‌های غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها در رژیم غذایی خود قرار دهند. همچنین، مصرف غلات کامل و نان‌های سبوس‌دار به عنوان منابع خوبی از فیبر موجب کاهش سطح کلسترول و کاهش علائم آنژین می‌شوند.

4. استفاده از مکمل‌های غذایی:

مصرف مکمل‌های غذایی به ویژه امگا۳ می‌تواند برای بیماران آنژین مفید باشد. این مکمل‌ها با تقویت عضله قلب، کاهش کلسترول و تسهیل کار سلول‌های خونی موجب کاهش علایم آنژین می‌شوند.

راه های پیشگیری از آنژین

برای پیشگیری از بروز آنژین قلبی، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. ترک سیگار:

سیگار کشیدن باعث افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود، بنابراین ترک سیگار می‌تواند به پیشگیری از آنژین قلبی کمک کند.

2. کنترل بیماری‌ها:

مانند کنترل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت، که همگی با خطر بالای بیماری‌های قلبی و عروقی مرتبط هستند. با کنترل این بیماری‌ها، می‌توانید خطر بروز آنژین قلبی را کاهش دهید.

3. رعایت یک رژیم غذایی سالم:

جمله مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی و مواد غذایی کم چرب و کم نمک. عدم رعایت یک رژیم غذایی سالم باعث افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود.

4. افزایش فعالیت بدنی:

پس از تائید پزشک مربوطه، افزایش فعالیت بدنی و ورزش می‌تواند به کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی کمک کند.

5. حفظ وزن سالم:

افزایش وزن باعث افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود، بنابراین حفظ وزن سالم با تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم می‌تواند به پیشگیری از بروز آنژین قلبی کمک کند.

6. کاهش سطح استرس:

استرس باعث افزایش ضربان قلب و افزایش نیاز به خون و اکسیژن در قلب می‌شود، بنابراین کاهش سطح استرس با روش‌هایی مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن و یوگا می‌تواند به پیشگیری از بروز آنژین قلبی کمک کند.