ونتیلاتور: یک دستگاه تنفس مصنوعی

ونتیلاتور (Ventilator) یک دستگاه تنفس مصنوعی است که برای پشتیبانی از فرآیند تنفس بیماران استفاده می‌شود. این دستگاه با پمپاژ هوا به داخل ریه ها، فرآیند تنفس را پشتیبانی یا بازسازی می کند. در صورتی که فرد به تنهایی نتواند به اندازه کافی نفس بکشد، پزشکان از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها تحت بیهوشی عمومی هستند یا بیماری دارند که بر تنفس آنها تأثیر می گذارد. در این موارد، دستگاه تنفس مصنوعی به عنوان یک دریچه یا دستگاه تنفس برای فرد مورد نیاز عمل می کند.

نارسایی تنفسی یکی از شرایطی است که نیاز به استفاده از ونتیلاتور را ایجاب می کند. وقتی این اتفاق می افتد، فرد نمی تواند اکسیژن کافی دریافت کند و ممکن است نتواند دی اکسید کربن را به خوبی دفع کند. صدمات و شرایط زیادی می تواند باعث نارسایی تنفسی شود، از جمله آسیب سر، سکته، بیماری ریه، آسیب نخاعی، فلج اطفال، ایستقلبی ناگهانی، سندرم دیسترس تنفسی نوزادان، سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)، پنومونی و سپسیس.

دستگاه ونتیلاتور شامل قسمت‌هایی مانند کنترلر، بخش تهویه، بخش اکسیژن‌رسانی، بخش فیلتراسیون و بخش رطوبت‌دهی است. کنترلر دستگاه، تنظیم‌کننده دقیقی است که فشار و حجم هوای وارد شده به بیمار را کنترل می‌کند. بخش تهویه دستگاه نیز مسئول جذب هوا و پمپاژ آن به داخل ریه های بیمار است. بخش اکسیژن‌رسانی، در صورتی که بیمار نیاز بهاکسیژن بیشتری دارد، اکسیژن را به هوای وارد شده اضافه می کند. بخش فیلتراسیون نیز به منظور جلوگیری از ورود باکتری و ویروس ها به دستگاه ونتیلاتور، هوای وارد شده را فیلتر می کند. در نهایت، بخش رطوبت‌دهی برای حفظ رطوبت هوای وارد شده به ریه ها، طراحی شده است.

انواع مختلفی از ونتیلاتور وجود دارد و هر کدام سطوح مختلفی از پشتیبانی را ارائه می دهند. نوع استفاده از پزشک به شرایط فرد بستگی دارد. برای مثال، در صورتی که بیمار نیاز به پشتیبانی تنفسی مداوم دارد، ونتیلاتورهای مداوم (Continuous Positive Airway Pressure – CPAP) می توانند بهترین گزینه باشند. این دستگاه ها هوای با فشار مثبت را به ریه های بیمار تزریق می کنند و به این ترتیب، ریه ها را باز می کنند و باعث افزایش تهویه و اکسیژن‌رسانی به بدن می شوند. در مواردی که بیمار به تهویه مصنوعی برای مدت طولانی نیاز دارد، ونتیلاتورهای حفظی (Bi-level Positive Airway Pressure – BiPAP) می توانند بهترین گزینه باشند. این دستگاه ها هوای با فشار مثبت را به دو سطح مختلف تزریق می کنند و این باعث ارائه تهویه مصنوعی با فشار بالاتر به بیمار می شود.

ونتیلاتورها هم در بیمارستان ها و هم در آمبولانس ها نقش مهمی در نجات جان انسان ها دارند. در مواردی که بیمار در وضعیت بحرانی قرار دارد و نیاز به تهویه مصنوعی دارد، ونتیلاتورها می توانند از زندگی او نجات بدهند. این دستگاه ها در مواردی که بیمار مبتلا به بیماری هایی مانند کووید ۱۹ (COVID-19) است، نیز بسیار مهم هستند. در این بیماری، عفونت ریه ها را تحریک می کند و ممکن است باعث نارسایی تنفسی شود. دراین شرایط، ونتیلاتورها می توانند به عنوان یکی از ابزارهای موثر در درمان بیماری استفاده شوند.

استفاده از ونتیلاتورها در خانه نیز ممکن است به بیمارانی که نیاز به تهویه طولانی مدت دارند، کمک کند.

ونتیلاتور وسیله ای است که با پمپاژ هوا به داخل ریه ها، فرآیند تنفس را پشتیبانی یا بازسازی می کند. گاهی اوقات، مردم از آن به عنوان یک دریچه یا دستگاه تنفس یاد می کنند.

در صورتی که فرد به تنهایی نتواند به اندازه کافی نفس بکشد، پزشکان از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها تحت بیهوشی عمومی هستند یا بیماری دارند که بر تنفس آنها تأثیر می گذارد.

انواع مختلفی از ونتیلاتور وجود دارد و هر کدام سطوح مختلفی از پشتیبانی را ارائه می دهند. نوع استفاده از پزشک به شرایط فرد بستگی دارد.

ونتیلاتورها هم در بیمارستان ها و هم در آمبولانس ها نقش مهمی در نجات جان انسان ها دارند. افرادی که نیاز به تهویه طولانی مدت دارند نیز می توانند از آنها در خانه استفاده کنند.

چه کسی به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارد؟

افراد در صورت نارسایی تنفسی به تهویه نیاز دارند. وقتی این اتفاق می افتد، فرد نمی تواند اکسیژن کافی دریافت کند و ممکن است نتواند دی اکسید کربن را به خوبی دفع کند.

صدمات و شرایط زیادی وجود دارد که می تواند باعث نارسایی تنفسی شود، از جمله:

• آسیب سر
• سکته
• بیماری ریه
• آسیب نخاعی
• فلج اطفال
• ایست قلبی ناگهانی
• سندرم دیسترس تنفسی نوزادان
• سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
• پنومونی
• سپسیس