آندروکاردیت عفونی قلبی چیست؟

آندوکاردیت یا التهاب درون‌شامه قلب، یک بیماری التهابی است که با استقرار و تکثیر عامل عفونی در سطح داخلی قلب (اندوکارد) و دریچه‌های قلبی همراه است. این بیماری می‌تواند به صورت حاد یا مزمن رخ دهد و ممکن است باعث آسیب به قلب و عوارض جانبی جدی شود. آندوکاردیت باکتریایی یکی از انواع شایع این بیماری است که توسط باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک، استافیلوکوک و یا هموفیلوس آینه‌ای ایجاد می‌شود.

علائم آندروکاردیت قلبی

آندوکاردیت یا التهاب درون‌شامه قلب ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد. برخی از این علائم عبارتند از:

1- خستگی و ضعف:

افراد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است احساس خستگی و ضعف داشته باشند. این علائم ممکن است به دلیل التهاب و عفونت در بدن رخ دهد.

2- تب:

تب یکی از علائم شایع آندوکاردیت است. در صورتی که فرد مبتلا به آندوکاردیت تب دارد، معمولاً دمای بدنش بیش از ۳۸ درجه سانتیگراد است.

3- لرز و تعریق زیاد، به‌ویژه در شب:

افراد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است در شب لرز و تعریق زیاد داشته باشند. این علائم ممکن است به دلیل تب و التهاب در بدن رخ دهد.

4- کاهش وزن:

فرد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است در یک بازه زمانی کوتاه وزن خود را از دست داده باشد.

5- وجود صدای غیرطبیعی در قلب:

در برخی موارد، فرد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است صدای غیرطبیعی در قلب خود را احساس کند. این صدا ممکن است به دلیل اختلال در عملکرد سیستم قلبی باشد.

6- تنگی نفس:

فرد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است در هنگام فعالیت‌های روزانه تنگی نفس داشته باشد. این علائم ممکن است به دلیل نقص در عملکرد قلبی باشد.

7- تند یا نامنظم شدن ضربان قلب:

در برخی موارد، فرد مبتلا به آندوکاردیت ممکن است تند یا نامنظم شدن ضربان قلب داشته باشد. این علائم ممکن است به دلیل اختلال در عملکرد سیستم قلبی باشد.

علاوه بر این علائم، در برخی موارد ممکن است علائم دیگری نیز موجود باشد، مانند درد در قفسه سینه، سرگیجه، سردرد، تاری دید، آریتمی‌های قلبی و علائم عصبی مانند تحریک‌پذیری و اضطراب.

بیماری برودنتال و آندروکاردیت

بیماری پرادنتال یا بیماری لثه، یک بیماری التهابی است که باعث التهاب لثه و بافت‌های اطراف دندان می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث تخریب بافت نرم و سفت دندان‌ها شود و در نهایت باعث ایجاد شکاف و یا تخریب دندان شود.

تحقیقات نشان داده‌است که بیماری‌های پریودنتال می‌توانند علت ابتلا به بیماری‌های قلبی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، اندوکاردیت و سایر بیماری‌های قلبی باشند. برای مثال، باکتری‌هایی که در بیماری‌های پریودنتال وجود دارند، می‌توانند به خونی که از لثه به قلب می‌رود، وارد شوند و باعث ایجاد التهاب و آسیب در قلب شوند. همچنین، بیماری‌های پریودنتال می‌توانند باعث افزایش فشار خون و ایجاد التهاب در عروق قلبی شوند.

در مجموع، بر اساس تحقیقات، بیماری‌های پریودنتال می‌توانند علت ابتلا به بیماری‌های قلبی باشند. بنابراین، برای حفظ سلامت دهان و پیشگیری از بیماری‌های پریودنتال، باید به بهداشت دهان و دندان‌های خود توجه داشته و به صورت منظم به دندان‌پزشک مراجعه کرد.

چه کسانی در معرض آندروکاردیت هستند

اندوکاردیت یک بیماری التهابی درون شامه قلب است که می‌تواند در هر شخصی رخ دهد، اما برخی افراد در معرض بیشترین خطر بروز این بیماری هستند. برخی از افرادی که در معرض خطر بیشتری از این بیماری هستند عبارتند از:

– بیمارانی که بیماری دریچه‌ای قلب دارند، از جمله التهاب دریچه‌های قلبی، نارسایی دریچه‌های قلبی و یا دریچه‌های مصنوعی.

– بیمارانی که بیماری مادرزادی قلب دارند.

– بیمارانی که قبلاً اندوکاردیت یا عفونت قلبی داشته‌اند.

– بیمارانی که سابقه جراحی قلبی داشته‌اند.

– بیمارانی که سابقه تزریق مواد خارج از بدن (اعم از مواد مخدر یا داروهای وریدی) دارند.

– بیمارانی که سابقه عفونت‌های باکتریایی دیگر داشته‌اند.

با این حال، بیماری اندوکاردیت همچنین می‌تواند در افرادی که هیچ یک از این شرایط را ندارند رخ دهد

راه های تشخیص آندروکاردیت

برای تشخیص بیماری اندوکاردیت، پزشک معمولا از روش های مختلفی استفاده می کند. تعدادی از روش های تشخیصی که ممکن است برای تشخیص بیماری اندوکاردیت استفاده شوند عبارتند از:

1- آزمایش خون:

آزمایش خون می‌تواند نشان دهد که آیا بدن به عفونت دچار شده است یا نه، بررسی میزان التهاب و بررسی سطح آنتی بادی‌های ضد باکتریایی در خون است.

2- اکوکاردیوگرافی:

این روش با استفاده از امواج صوتی، تصویری از قلب و دریچه های قلب را به نمایش می‌گذارد و می‌تواند نشان دهد که آیا دریچه های قلب آسیب دیده اند یا نه.

3- اکوکاردیوگرافی از راه مری:

در این روش، دستگاه اکوکاردیوگرافی با استفاده از یک پروب که از راه مری وارد قلب می‌شود، تصویری از دریچه های قلب و سایر اجزای قلب به نمایش می‌گذارد.

4- اکتروکاردیوگرام:

در این روش، الکترودها بر روی سطح پوست قرار داده می‌شوند و سیگنال‌های الکتریکی قلب ضبط می‌شوند. این روش می‌تواند نشان دهد که آیا ریتم قلب طبیعی است یا خیر.

5- اشعه ایکس قفسه سینه:

این روش می‌تواند نشان دهد که آیا قلب و ریه‌ها تحت تاثیر بیماری اندوکاردیت قرار دارند یا نه.

عوامل ایجاد کننده آندروکاردیت

بیماری اندوکاردیت در اکثر موارد به دلیل عفونت باکتریایی در بدن ایجاد می‌شود. ورود باکتری‌ها به خون و رسیدن به قلب از طریق جریان خون می‌تواند باعث ایجاد التهاب در دیواره داخلی قلب (اندوکارد) و به عنوان نتیجه ایجاد بیماری اندوکاردیت شود. باکتری‌هایی که می‌توانند باعث بیماری اندوکاردیت شوند عبارتند از:

1- Streptococcus viridans:

این باکتری معمولاً در دهان و لثه وجود دارد و می‌تواند در صورت شیوع آن به خون، باعث ایجاد بیماری اندوکاردیت شود.

2- Staphylococcus aureus:

این باکتری می‌تواند در صورت وجود در بدن، باعث ایجاد بیماری اندوکاردیت شود.

3- Streptococcus pyogenes:

این باکتری می‌تواند در صورت شیوع به خون، باعث ایجاد بیماری اندوکاردیت شود.

4- Enterococcus faecalis:

این باکتری معمولاً در دستگاه گوارش وجود دارد و می‌تواند در صورت شیوع آن به خون، باعث ایجاد بیماری اندوکاردیت شود.

عوامل دیگری که ممکن است باعث ایجاد بیماری اندوکاردیت شوند، شامل جراحی قلبی، تزریق مواد خارج از بدن (مانند مواد مخدر و داروهای وریدی) و تروما به دنبال ضربه در سطح بدن هستند.

عوارض آندروکاردیت

بیماری اندوکاردیت ممکن است با عوارض جدی و گاهی نیمه جانی همراه باشد. برخی از عوارضی که ممکن است در بیماران با اندوکاردیت رخ دهد عبارتند از:

1- ریتم غیرطبیعی قلب مانند فیبریلاسیون دهلیزی:

این عارضه می‌تواند باعث نارسایی قلبی و افزایش خطر سکته قلبی شود.

2- لخته شدن خون:

بیماری اندوکاردیت می‌تواند باعث لخته شدن خون شود که می‌تواند به سکته مغزی، سکته قلبی و یا لخته شدن در سایر قسمت‌های بدن منجر شود.

3- آسیب‌دیدگی دیگر اعضا:

بیماری اندوکاردیت می‌تواند باعث آسیب به اعضای دیگر بدن شود، مانند کلیه ها، ریه ها و استخوان ها. این عارضه می‌تواند باعث کاهش عملکرد این اعضا شود.

4- هیپربیلیروبینمی همراه با زردی:

بیماری اندوکاردیت می‌تواند باعث آسیب به کبد شود که باعث هیپربیلیروبینمی و زردی می‌شود.

5- عوارض کلیه:

بیماری اندوکاردیت ممکن است باعث آسیب به کلیه‌ها شود و در برخی موارد می‌تواند باعث ایجاد عفونت در کلیه‌ها شود که به نام “گلومرولونفریت” شناخته می‌شود.

6- عوارض ریه:

در برخی موارد، بیماری اندوکاردیت ممکن است باعث آسیب به ریه‌ها شود و باعث ایجاد التهاب در ریه‌ها شود.

7- عوارض مغزی:

در برخی موارد، بیماری اندوکاردیت ممکن است باعث ایجاد التهاب در مغز شود و علائمی مانند سردرد، تاری دید، تنگی نفس و اختلال در حرکت و حس در دست و پا را ایجاد کند.

8- عوارض استخوانی:

بیماری اندوکاردیت ممکن است باعث آسیب به استخوان‌ها شود، به ویژه ستون فقرات، و باعث ایجاد درد و سفتی در منطقه مورد تاثیر شود.

راه های پیشگیری از آندروکاردیت

1- رعایت بهداشت دهان و دندان:

برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی در دهان و دندان، باید بهداشت دهان را رعایت کرد. این شامل مسواک زدن دو بار در روز، استفاده از نخ دندان، استفاده از آب دهان شویی و انجام دوره‌های منظم پاکسازی دندان توسط دندانپزشک می‌شود.

2- پیشگیری از پیرسینگ بدن:

پیرسینگ بدن می‌تواند به عنوان راهی برای ورود باکتری‌ها به بدن و ایجاد بیماری اندوکاردیت عمل کند، بنابراین بهتر است از پیرسینگ بدن خودداری کرده و از ورود باکتری‌ها به بدن جلوگیری کنید.

3- پیشگیری از خال کوبی:

خال کوبیدن می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها به بدن و ایجاد بیماری اندوکاردیت شود. بنابراین بهتر است از خال کوبیدن خودداری کنید و در صورتی که خالی دارید، آن را درمان کرده و از گسترش آن جلوگیری کنید.

4- پیشگیری از تزریق داخل وریدی:

تزریق مواد خارج از بدن (مانند مواد مخدر و داروهای وریدی) می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها به بدن و ایجاد بیماری اندوکاردیت شود. بنابراین بهتر است از تزریق مواد خارج از بدن خودداری کنید و در صورت نیاز، تنها از تزریق در محیط پزشکی استفاده کنید.

راه های درمان آندروکاردیت

درمان بیماری اندوکاردیت به شدت به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.

در بیماری اندوکاردیت عفونی، معمولا از آنتی بیوتیک ها برای درمان استفاده می‌شود. بسته به نوع باکتری و شدت بیماری، پزشک ممکن است از یک یا چند نوع آنتی بیوتیک استفاده کند.

در صورتی که عفونت باعث شده دریچه‌های قلبی آسیب دیده باشند و تحت تاثیر قرار گرفته باشند، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم دریچه های قلبی باشد. جراحی می‌تواند شامل تعویض دریچه‌های قلبی تخریب شده با دریچه‌های سالم یا تعمیر دریچه‌های قلبی باشد.

در صورتی که بیمار دچار عوارض جدی مانند لخته شدن خون، سکته مغزی، سکته قلبی و یا نارسایی قلبی شود، ممکن است نیاز به درمان بیماری های همراه باشد. درمان بیماری های همراه معمولا شامل استفاده از داروهایی مانند آسپرین، آنتی‌کوآگولانت‌ها و آمپول‌های ایمنی‌سازی است.

در کل، درمان بیماری اندوکاردیت باید توسط پزشک متخصص قلب و عروق برای هر بیمار به طور جداگانه تعیین شود.